”Anne, öğretmenime söyliyecem bize yardım etsin”

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Dünyayı ve KKTC’yi etkisi altına alan koronavirüs pandemi birçok sektörü etkilerken ,bu zarardan da en çokta başta Turizm çalışanları olmak üzere birçok işletmeyi etkiledi.
Hükümetin geçtiğimiz yıl aldığı tedbirler ile birçok işletme kapısına kilit vururken ,Turizm otel çalışanları bu durumdan en büyük darbeyi aldı ve verilen destekler konusunda adeta üvey evlat muamelesi gördü.Birçok otel çalışanına başta sahip çıkarken ilerleyen süreç içerisine çalışanlar kaderine terk etti.

Çalışma bakanlığı kapalı olan sektörlere destek paketi açıklamasına rağmen , bu destek bir çok sektör çalışanına malesef ulaşmadı veya ayrım gördü.

Geçtiğimiz dönem görevde bulunan eski Çalışma Bakanı Faiz Sucuoğlu İkinci taksit ödemeleri işverenin hesabı üzerinden çalışana aktarılması konusunda yapılan ödemeler de birçok sektör çalışanın eline ulaşmadı.
Kapalı sektör çalışanları yaşadığı mağduriyeti hükümete ne kadar duyurmaya çalışada yeterli olmadı.

Sosyal medya hesabı üzerinden bir çalışan HÜKÜMETE yazdığı açık mektup özelde çalışanların nekadar zor durumda olduğu durum yürekleri dağladı.

”Anne Öğretmenime söyliyecem bize yardım etsin”İşte o yazı…
Bir turizm çalışanın Hükümete açık Mektup;

Merhaba ben S.Ö. Adada bir otelde çalışıyordum eşim ile birlikte.1 kızım var.
Pandeminin başlaması ile Mart itibariyle kapandık. Bu kapanma süresi boyunca şirketimizin himayesinde çalışmadan bekledik.
Devlet destek ödemelerini şirketin yaptığı kayıt hatası ile alamadık ve şirkette ödeme konusunda yardımcı olmadı.
Yardımları alamamamızın dışında, biraz kenarda biriktirdiğimiz parayı harcadık.

Düzelir derken Ekim ayında işimize karı koca son verdiler ve yarım yamalak tazminat ödediler. Nereye başvurduysak da hakkımızı tam alamadık.
Ve beklenen an geldi ertelenen ev kredisinin taksitleri geldi. Aralık ayını ödeyemediğimiz için haciz işlemleri başlayacak dediler.
Evimizi yok pahasına satışa koyduk ve 2 gün içinde sattık. Bize sadece kredinin faizini boşuna ödemek kaldı.

Şimdi bu hüsran ve mutsuzlukla doğduğum yere Türkiye’ye dönüyoruz.
Bir ailenin hayatını hükümet yetkilileri ve şirket yöneticileri nasıl mahveder, gözyaşlarımız ile şahit olduk.
Bu kadar zorluğa rağmen hiçbir şey, küçük kızımının ” anne öğretmenime söylicem bize yardım etsin ” demesi kadar beni üzmemişti.
Hakkımı helal etmiyorum, ateşiniz bol olsun…!